معرفی بهترین روانشناس تهران (بخش اول)

معرفی بهترین روانشناس تهران (بخش اول)

همیشه تیترهای مرتبط با بهترینها و برترینها جذاب و هیجان انگیز است اما هیچ وقت فکر کرده اید چرا؟

انسان به طور ذاتی تمایل به پوشاندن حفره های عمیق وجود، از طریق همانندسازی و تمایل به کامل و برتر بودن دارد و این به خودی خود چیز بدی هم نیست اما گاهی این کمالگرایی خود به یکی از عوامل مهم در اهمالکاری و ترس از شکست تبدیل میشود.

علت روشن است خیلی اوقات ما از مسیر رشد و موفقیت نخبگان فقط انتهایش را میبینیم و این یعنی مسیر بلند و دشوار آزمون و خطا و شکست های بیشمار در ذهن ما جایگاهی نخواهد داشت و این یعنی در مقایسه ای گرفتاریم که از قبل بازنده قطعی آن هستیم!

عذرخواهی میکنم سلام یادم رفت، سلام بر همراهان گرامی و همیشگی دکتر پورنیکدست، داشتم فکر میکردم این هم از آن اتفاقات عجیب زندگی است که بعد از سالهای طولانی در کارهای پژوهشی و بالینی بر ضرورت مقابله با متغیر مخرب و سرطانیِ کمالگرایی تاکید کردم، امروز در حال نگارش مقاله ای در جهت انتخاب بهترین ها باشم!

خاطرتون هست که در مقاله مرتبط با کمالگرایی عرض کردم که ما ایرانی ها به دلایل تکاملی و فرهنگی یک گرایش جدی به کمالگرایی داریم و این مهم در جستجوهای همیشگی ما برای بهترین ها و برترین ها خودش را بیش از پیش بروز داده است، بیایید در اینباره یک مثال ساده از نظام ارجاع پزشکی در کشورهای پیشرفته و مقایسه آن با همین نظام در کشور ایران داشته باشیم :

یکی از اساتید دوران تحصیل تعریف میکرد که رسیدن به یک متخصص پزشکی (مثلا قلب یا گوارش) در کشور سوئد نیازمند عبور از هفت خان رستم است، طوری که گاهی ایرانی ها برای گرفتن سریعتر نتیجه این مراحل را در ایران طی میکنند!

بدین معنا که بیمار ابتدا باید از فیلتر پزشکان عمومی و آزمایشات آسیب شناسانه مرتبط عبور کند و فقط در صورت ضرورت به پزشکان متخصص ارجاع خواهد شد، اما همه میدانیم که در ایران ما گاهی برای یک علامت کوچک و موقت فیزیولوژیک، سراغِ برترین پزشک فوق تخصص مرتبط را میگیریم و اگر احیانا تشخیص یا داروی حسابی هم به ما ندهد، ممکن است جستجو را برای یافتن پزشکی که بالاخره یک تشخیص حسابی بدهد، ادامه بدهیم، انگار قرار است بیماری ما هم کمالگرایانه باشد!

بگذریم درست یا غلط این میل شدید و شدیدا غیرمنطقی نسبت به حرکت یا انتخاب بهترین ها و گاهی هیچ کاری نکردن یا همان ترکیب خطرناکِ (کمالگرایی+اهمالکاری) در ما از کودکی نهادینه شده است و برای عبور از آن نیازمند تلاش بسیاری خواهیم بود.

اما واقعا معرفی بهترین روانشناس تهران به چه معناست؟ آیا بنده ی دکتر پورنیکدست یا هر کدام از همکاران بنده، میتوانیم مدعی باشیم که بهترین روانشناس حال حاضر در تهران هستیم؟ حتما جواب این سوال خیر و حتما این سوال از اساس غلط و صرفا یک جمله تبلیغاتی و فریبنده محسوب میشود! اما چرا این ادعایی دارم؟

دوستان خوبم دقت کنید که روانشناس علمی با سابقه ای حدودا 120 ساله علم نسبتا جدیدی است، اما با همین پیشینه کوتاه، رشد و تغییرات شگرفی را در طول زمان تجربه کرده است، علمی که با دیدگاههای ذهنی و انتزاعی همچون روانکاوی سنتی آغاز کرد، به سمت رفتاردرمانی آزمایشگاهی و درک مکانیکیِ رفتارهای انسان پیش رفت؛ با ظهور کامپیوتر نقش شناخت را به عنوان واسطه ی محرکها و پاسخ ها برجسته کرد و در درمانهای نسل سوم شناختی-رفتاری که درمان غالب در سالهای اخیر است، به ترکیبی یکپارچه از بسیاری از رویکردهای پیشین رسید!

درست است که بیش از سه چهارم درمانگران حال حاضر جهان با رویکردهای زیرمجموعه درمانهای شناختی-رفتاری فعالیت میکنند اما حتما نمیتوان مدعی بود که بهترین روانشناس کسی است که به رویکردی خاص گرایش دارد؟!

از آن گذشته متغیر دیگری نیز در این بین نقش بسیار اساسی دارد و آن، میزان همانگی رویکرد درمانی با ویژگیهای شخصیتی و تفاوتهای فردی هر یک از مراجعان است، یعنی در این سالها بارها دیده ام که برخی مراجعان بسیار هماهنگ، همراه و فعالانه در درمان شرکت میکنند اما برخی دیگر با مشکلاتِ به ظاهر مشابه، کمترین همکاری را در روند درمان دارند، مقاومت درمانی نظم جلسات را فرو میپاشد اما به محض ارجاع به درمانگری با رویکرد دیگر مقاومت ها کاهش می یابد، در اینجا نقل قولی از لازاروس بزرگ راه گشاست :

(مقاومت درمانی افسانه ای است در جهت توجیه عدم توانمندی درمانگری برای هماهنگ ساختن مراجع با رویکرد درمانی مناسب او به کار برده میشود!) و این یعنی بهترین روانشناس تهران یا ایران، روانشناسی است که بهترین هماهنگی نظری و کاربردی بین انتظارات درمانی و تلاش مراجع را برقرار سازد!

اساتید به نامی در ایران در حیطه روانشناسی وجود داشته و دارند، از برخی از این بزرگان میتوان، دکتر پریرخ دادستان، دکتر علی اکبر سیاسی، دکتر محمود منصور، دکتر علی اکبر سیف، دکتر حیدرعلی هومن، دکتر باقر ثنایی، دکتر شکوه نوابی نژاد، دکتر سعید شاملو، دکتر علی محمدکاردان، دکتر حبیب الله قاسم زاده را به عنوان معتبرترین این اساتید نام برد، البته این نکته هم قابل ذکر است که اکثریت این عزیزان در حیطه روانشناسی دانشگاهی، تدریس و نظریه پردازی جز بهترین های تاریخ روانشناسی ایران هستند و این به معنای اینکه در بحث کار بالینی داخل مطب هم به همان اندازه بهترین انتخاب برای مراجعان باشند، نخواهد بود که علت این ناهماهنگی را در ادامه موضوع بیشتر باز خواهم کرد.

اما گذشته از این مباحث عمیق نظری پیرامون مبحث انتخابِ بهترین روانشناس تهران، حتما بنده هم باور دارم که یک درمانگر خوب و کارآمد باید یک مجموعه از استانداردهای حداقلی را براورده سازد که به علت تعداد بسیار بالای این حداقل ها؛ سعی خواهم کرد این متغیرها را در 10 سرتیتر و با توضیحات حداقلی مرور کنم تا راهنمایی باشد برای انتخاب بهترین روانشناس تهران برای خوانندگان عزیز سایتِ دکتر پورنیکدست…..

1.بهترین دکتر روانشناس تهران، رُشد دهنده است!

رشد واژه غریبی در ادبیاتِ رواندرمانی سالهای دور است؛ هر چند که در سالهای اخیر و با شکل گیری نهضت روانشناسی مثبت نگر بیش از گذشته به آن پرداخته شده است، زمانی تنها وظیفه درمانگر را کاهش علائم مرضی بیمار میدانستند اما به مرور و با کنار گداشتن نظام های طبقه بندی مقوله ای و روی کارآمدن نظام های پیوستاری (به زبان ساده یعنی همه ما به اندازه ای از بیماری و به اندازه ای از سلامت سهم داریم) توجه از رفع علائم به رشد فرد در ابعاد مختلف (فردی-بین فردی-شغلی-تحصیلی-زوجی-خودکارآمدی-خودانگیختگی و در نهایت خودشکوفایی) معطوف شده است.

بله معرفی بهترین روانشناس تهران کار سختی است، پس یک روانشناس خوب در تهران یا ایران یا هر جای دنیا تمام تلاشش این خواهد بود که مراجع از خط پایه رشد کند، تلاشش این خواهد بود که تمرکز مراجع از علائم آزاردهنده بر روی مسائلی بازگردد که در کنترل و اختیار اوست و میتواند باعث آرامش؛ شادکامی و بالندگی او باشد، معمولا درمانگرانی که با رویکردهای نسل سوم درمانهای شناختی-رفتاری همانند رویکرد اکت یا تکنیک های ذهن آگاهی کار میکنند تاکید ویژه ای بر مبحث رشد و بالندگیِ فرد دارند.

2.روانشناس خوب باید، حداقل معیارهای سلامت روان را داشته باشد!

در همین راستا راجرز میگوید درمانگر باید حداقل کمی از مراجع سلامت تر باشد!

این حرف درست و دقیقی است و این یعنی درمانگر باید خود را برای هر نوع برخوردی آماده سازد، قرار نیست با مراجع مقابله به مثل کرد، باید افسار خشم را در دست گرفت، باید تمام تلاش بر این باشد که وضعیت مراجع به دور از هر گونه قضاوت اخلاقی یا ارزشی یا توصیه و نصیحت ارزیابی شود و این یعنی بهترین روانشناس تهران باید خودکنترلی بسیار قوی و در مدیریت هیجانات و افکارش خودکارآمدی قابل توجهی داشته باشد!

3.روانشناس یا روانپزشک، کدام یک انتخاب بهتری است؟

خاطرم هست سالهای دور مردم بسیار در تشخیص تفاوت این دو واژه حساس بودند، هر چند که مساله پیچیده ای نیست در بسیاری از کشورهای پیشرفته کار کردن بر روی مراجعان مرتبط با بحث سلامت روان توسط یک تیم درمانی شامل (روانشناس؛ روانپزشک؛ مددکار و …) انجام میشود.

به طور خلاصه، روانپزشک؛ پزشکی است که دوره تخصصی روانپزشکی را پشت سر گذاشته؛ روانپزشک غالبا نگاه زیستی به سبب شناسی اختلالات دارد و لذا معمولا درمان غالب او دارودرمانی است، معمولا زمانی که یک روانپزشک برای ویزیت با مراجع میگذارد بیشتر از 15 دقیقه نخواهد بود و به دلیل همین وقتِ کوتاه؛ در جلسه ملاقات با روانپزشک باید تاکید بر روی مصاحبه و اعلام دقیق همه علائم باشد و معمولا توجه چندانی به بررسی و یا اعلام ریشه ها و سبب شناسی (غیر زیستی) مشکل مراجع نمیشود هر چند که گاهی برخی همکاران برای این موضوع زمان خوبی بیشتری را اختصاص میدهند!

اما یک روانشناس متخصص؛ در سه مقطع کارشناسی؛ ارشد و دکتری تخصصی در زیر مجموعه های رشته روانشناسی تحصیل کرده و سپس پروانه اشتغال را در این رشته دریافت کرده است، متاسفانه بسیاری از روانشناسانی که به عنوان بهترین روانشناس تهران یا ایران مشغول فعالیتند حتی پروانه رسمی فعالیت ندارند، برخی متاسفانه با مدرک کارشناسی ارشد خود را با پیشوند دکتر معرفی میکنند و برخی حتی با رشته های غیرمرتبط و گذراندن یک مقطع تحصیلی، به عنوان روانشناس کارِ رواندرمانی انجام میدهند که طبیعتا حداقل از بعد نظری نمیتوان انتظار چندانی از نتیجه درمانِ این چنین درمانگرانی داشت!

برخی از بنده سوال میکنند که عضویت در سازمانهای روانشناسی بین المللی مثلا انجمن های روانشناسی ایران یا اروپا یا آمریکا میتواند جایگزینی برای پروانه اشتغال باشد؟

و اما جواب بنده حتما خیر است، تقریبا تمام این عضویت ها به راحتی و بدون هیچ آزمونی و صرفا با پرداخت مبلغی به عنوان حق عضویت به دست می آید اما برای کسب پروانه اشتغال فرد متقاضی بعد از ارائه تمام مدارک لازم، مراحلِ مصاحبه و آزمون های تخصصی را پشت سر میگذارد که طبیعتا این پروسه کاملا استاندارد و کاملا متفاوت با داشتن صرف حق عضویت است! برای آشنایی بیشتر با مراحل دریافت پروانه اشتغال در رشته روانشناسی بخش مجوزهای

سازمان نظام روانشناسی از طریق لینک روبرو کلیک بفرمایید.

خلاصه کلام بهترین روانشناس تهران کسی است که در صورت نیاز مراجع را بدون تعصب و تعلل، به سمتِ درمانهای زیستی و دارویی نزد یک روانپزشک متخصص ارجاع دهد!

4.یک روانشناس خوب، به مهارتهای زیربنایی مهمی نیاز دارد!

فرض کنیم در این مطلب دکتر سبحان پورنیکدست را به عنوان یک روانشناس خوب در مقاله معرفی بهترین روانشناس تهران خدمت شما بازگو کنیم.

اما شما چه راهی دارید تا این ادعا را قبل؛ حین یا بعد از اتمام اولین جلسه درمان بیازمایید؟

-بهترین روانشناس علاوه بر داشتن مدرک تخصصی در مقطع دکتری و پروانه اشتغال، می بایست سابقه کاری مناسب، سوابق تدریس، تالیف و پژوهش های مرتبط با حوزه بالینی مرتبط را نیز در کارنامه کاری اش داشته باشد و در یک کلام همواره در طول مسیر کاری، خود را از لحاظ علمی به روز نگاه میدارد، اعضای هیات علمی دانشگاه از این لحاظ در راس تحصیلات مرتبط با روانشناسی قرار میگیرند!

-یک روانشناس خوب منظم است، این یعنی در همان جلسه اول بر اساس یک نظم و ساختار مشخص و منجسم پیش میرود؛ معمولا در جلسه اول باید اطلاعاتی را درباره حوزه های تخصصی کاری اش، پیشینه موفقیت یا حتی شکستِ روش درمانی اش، تشخیص احتمالی، طول تقریبی مدت درمان، توضیح منطق و زیربنای اختلال و همچنین توضیح منطق درمان، تعیین انتظارات و اهداف درمانی با کمک خودِ مراجع و حتی توضیحاتی راجع به هزینه ها و دیگر تعهدات درمانگر و مراجع نسبت به یکدیگر، ذهنِ مراجع را شفاف می سازد!

-بهترین روانشناس ایران، زمانی که بین رویکرد خود و مشکل مراجع ناهماهنگی عمیقی احساس کرد، یا باور داشت مراجع با یک درمانگر دیگر بهتر نتیجه خواهد گرفت، بدون کوچکترین پافشاری یا از دست دادن زمان، مراجع را به درمانگر دیگری ارجاع دهد.

-در مقاله معرفی بهترین روانشناس تهران باید گفت که او شنونده خوبی است، گوش دادن فعال را بلد است و این به معنای تمرکز و ذهن آگاه بودن در زمانی است که مراجع شرح حال میدهد، او در اتاق درمان حضور فیزیکی و روانی دارد و این را با شنیدن با جان و دل به حرفهای مراجع، به او انعکاس میدهد!

-بهترین روانشناس ایران همدلی را بَلد است، یعنی قضاوت نمیکند؛ به عقاید مراجع احترام میگذارد و عقاید خود را به مراجع تحمیل نمیکند و به جای سرزنش یا توصیه و نصیحت بر اساس یک پروتکل دقیق و دارای تاییدیه و به کمک خود مراجع، به حل مشکلات او خواهد پرداخت.

-در کنارِ همه اینها روانشناس خوب صبور و مسئولیت پذیر است، خوشبین به درمان و در آموزش دست و دلباز است؛ قابل اعتماد و متعارف چه از لحاظ ظاهری و چه اعتقادی به نظر میرسد، به مراجع حق انتخاب میدهد، ثبات هیجانی دارد و قابل پیش بینی است، دلسوز و پیگیر است و مهارتهای ارتباطی اش در یک فضای برابر و انسانی ارائه میشود، اشتباه خود را میپذیرد و اصلاح میکند و حتی هر لحظه آماده ی آموختن از مراجع است.

-روانشناس خوب و بهترین گاهی هم سکوت میکند و تمام توجهش را بر فهم احساس، درد ها و رنج های مراجع میگذارد، از هیچ حرفی تعجب نمیکند، لیبل و برچسب تغییر ناپذیر بودن بر مراجع نمیزند، سرزنش و تنبیه در کلام او حداقلی است، به موقع تشویق و به موقع هشدار میدهد و تمام تلاشِ او فراهم آوردن مکانی آرام و به دور از تنش برای رشد مراجع خواهد بود!

5.یک روانشناس خوب، می بایست از ویژگیهای زیر دوری کند!

-قضاوت-قضاوت-قضاوت! البته جدایی از این همراهِ همیشگی بسیار دشوار است، ما هر لحظه در حال قضاوت هستیم و این مهارتی است که از بابت طبقه بندی راحت تر جهان پیرامونمان در سنین بسیار پایین در ما نهادینه شده اما برای یک روانشناس کاربلد، کنترل بر روی این عادت مخرب، از مهمترین وظایف درمانی است.

-روان درمانگر برای حل مشکلات شما حضور دارد و هزینه دریافت میکند اما گاهی دیده میشود، این مراجع است که شنونده حرفها و درد و دلهای درمانگرش بوده است و حتی گاهی شنیده ام که درمانگر از مراجع برای یکسری منافع و کارهای شخصی بهره کشی کرده است که حتما یک تخلف جدیِ صنفی است!

-بهترین روانشناس کسی است که به شما ثابت میکند که برای شما ارزش قائل است اگر بنده به عنوان دکتر پورنیکدست مدعی روانشناسِ خوب یا بهترین هستم حتما باید در طول جلسه از چک کردن موبایل، حرف زدن با تلفن، بحث های سیاسی و مذهبی، حواسپرت بودن و یا هر رفتاری که به شما حس بی ارزشی یا بی تفاوتی بدهد، پرهیز کنم!

-اما روانشناس بَد، نسبت به انتقاد بیش از حد حساس است، به سُخره میگیرد، عصبانی میشود، توهین میکند و به جای تلاش در جهت ایجاد استقلال در مراجع او را در جهت وابستگی و کنترل بیرونی هدایت میکند و این یعنی ارتباط با این روانشناس ممکن است، آسیبش بیش از فایده اش باشد!

-روانشناس بَد مغرور است، روش های درمانی، درمانگران دیگر و یا حتی گاها خود مراجع را به باد انتقاد و تمسخر میگیرد، روانشناس غیرحرفه ای، نگاه بالا به پایین نسبت به مراجع دارد و نسبت به او و یا حتی اطرافیان او بیرحم و سرزنش گر است، خیلی کم یا خیلی زیاد صحبت میکند و حتی گاهی بدون توجه به گلایه شما صرفا بر ادامه ی رویکرد درمانی بی فایده ی خودش اصرار دارد و همه اینها یعنی این درمانگر بیش از شما به مشاوره نیاز دارد!!!

-البته که یک روانشناس خوب اعتماد به نفس یا بهتر بگویم پذیرش نفس بالایی دارد، در بدترین شرایط امید و انگیزه را منتقل میکند و با انرژی، مسلط به اصول و فنون و با مهارت در حل مساله است، اما همین روانشناس، اگر بیش از حد در نقش متخصصِ بی نقص فرو رود و از نقش طبیعی انسانی خود فاصله بگیرد، تبدیل به یک روانشناس بَد میشود، او خودبزرگ بین است و هدایت کردنش تبدیل به اجبار و کنترل میشود، برای یک روانشناس غیرحرفه ای، نمیدانم یا نمیتوانم یا ارجاع به متخصص دیگر، یک شکست یا ننگ محسوب میشود و پذیرش اشتباه فقط چیزی است که برای مراجع الزامی است نه خود او؟

در بخش اول مقاله معرفی بهترین روانشناس ایران سعی کردیم 5 مورد از مهمترین خصوصیات و ملاکهای انتخاب یک مشاور و روانشناس هماهنگ و مجرب را برای شما بازگو کنیم، با کلیک بر لینک زیر و مطالعه بخش دوم مقاله مطالب جذاب دیگری را در همین مورد برای شما خواهیم گفت.

بخش دوم مقاله معرفی بهترین روانشناس تهران

همچنین همراهان گرامی میتوانید روزمه دکتر پورنیکدست را از طریق لینک زیر مطالعه بفرمایید :